Droombaan in de bergwereld van de Kitzbüheler Alpen
Tom heeft waarschijnlijk de mooiste werkplek gevonden die je kunt hebben. Elke dag beleeft hij ontelbare geluksmomenten tijdens zijn bergtochten.
Meer informatie
Volg de lokroep van de bergen
Voor de gediplomeerde bergwandelgids Elke Henke is de KAT Walk een soort tweede thuis geworden. Want daar, waar de natuur naar je luistert, heeft ze haar rust gevonden en begrepen dat je je leven steeds weer opnieuw kunt vormgeven. Als je de moed hebt.
Elke Henke had in haar werk alles en toch ook niets. Ondanks haar leidinggevende positie en uiterlijke succes, was ze van binnen uitgebrand en leeg. Dus zocht ze als compensatie voor haar burobaan haar geluk in de bergen van de Kitzbüheler Alpen. Waar ze het uiteindelijk ook vond. Want met iedere stap in de ongerepte natuur, keerde stapje voor stapje meer rust in de gestresste carrièrevrouw terug en ze begreep al snel, dat ze iets in haar leven compleet moest veranderen, zodat ze dit gevoel waar ze zo naar verlangde, niet weer zou verliezen. Ze gaf haar oude beroep op, hoge hakken werden ingeruild voor stevige bergschoenen en uit de, in het begin, privé begeleide bergtochten met vrienden, ontstond een nieuwe professionele passie, die nooit meer is weggegaan. Als gediplomeerde bergwandelgids is ze tegenwoordig met haar wandelgroepen voornamelijk onderweg op de KAT Walk, de Kitzbüheler Alpen Trail. „De bergen zijn mijn rustpunt. Elke dag is anders. Soms schijnt de zon, soms trekken dichte mistvelden over de groene almen, het is zoals bij jezelf. Geen mens is elke dag hetzelfde.“
De bergen als de beste psychologen
Voor Elke zijn de bergtoppen van de Kitzbüheler Alpen daarom gewoon psychologen: „Ik ga, omdat ik naar buiten getrokken en gejaagd wordt. Waar dat gevoel vandaan komt, weet ik niet, het is er gewoon. Uren later kom ik vol energie terug en weet ineens hoe ik de problemen in mijn dagelijkse leven moet aanpakken.“ Dit gevoel van onthaasting wil Elke met andere mensen delen. Omdat dat precies is wat veel mensen in de tegenwoordige, snelle tijd zoeken en nodig hebben. „Heel veel vakantiegangers komen naar Tirol, maar redden het niet om uit de innerlijke ratrace te stappen. Die gaat het tijdens een begeleide tocht vooral daarom, hoe snel je op de top en weer terug in het dal bent.“ Voor Elke spelen persoonlijke records echter geen grote rol. „Ik neem me juist de tijd. Als een fijn plekje op de KAT Walk naar ons lacht, dan gaan we gewoon zitten en genieten van het uitzicht. We ruiken de geur van het versgemaaide gras in de zomer en kijken naar de vallende bladeren in de herfst. Luisteren naar het zoemen van de bijen, het kwetteren van de vogels of het fluiten van de wind. Pas als ik het gevoel heb, dat de stress in de deelnemers wegzakt, dan zijn we op het punt, waar de gast echt is aangekomen. Dat soort momenten blijven. Die kun je niet vangen met je mobieltje of je fototoestel, alleen met je hart.“
Samen nieuwe paden bewandelen
Hartmomenten – tijdens de KAT Walk komen er de nodige. Elke beleeft ze samen met haar wandelgroepen steeds opnieuw. „De trail is een flinke uitdaging voor de conditie en leidt ons in zes dagen dwars door de Kitzbüheler Alpen. Daar hebben veel wandelaars tussendoor flinke twijfels aan zichzelf.“ Maar als de groep samenwerkt, ze elkaar over de moeilijkste bergtoppen heen helpen, dan transformeren tranen van frustratie uiteindelijk in vreugdetranen. „Er ontstaan vriendschappen, sterke banden, die ook na de vakantie blijven bestaan.“ Omdat dit soort belevenissen zorgen voor verbinding. Voor Elke een gevoel van dankbaarheid: „Als we op het einde van de KAT Walk zijn aangekomen en ik deel van het geluk mag zijn, dat mensen als ze met mij op pad zijn, hebben gevonden, dan is dat het beste wat mij op de berg kan overkomen. Dat is met woorden niet te beschrijven.“
Iedereen heeft zijn eigen doel
De KAT Walk is voor haar de „catwalk“ over de Kitzbüheler Alpen. „Alleen loop je hier met bergschoenen in plaats van hoge hakken.“ Aan de ene kant kun je genieten van sprookjesachtige vergezichten en weet continu waar de weg heen gaat en hoe ver je al bent. Aan de andere kant is het de bijzondere verbinding tussen de wilde natuur en het kleine beetje luxe want je weet, dat aan het eind van de dag een schoon bed en een bestelde maaltijd met culinaire lekkernijen uit de regio op je staan te wachten. Het officiële einde van de trail ligt bij de Pillersee, maar Elke weet: „Ook al is dit punt op de wandelkaarten groot gemarkeerd, het echte doel is bij iedereen iets anders. Daarvan ben ik overtuigd.“ Weer zoiets, dat je alleen met je hart kunt zien.