De weg is zijn doel

Als bergwandel- en fietsgids laat Dominik Engl zijn gasten de natuur van de Tiroolse bergen zien. Omdat voor hem de reis het doel is, staan rust en bezinning voorop en laat hij graag aan iedereen zien dat de "natuurlijke" schoonheid direct voor de hoteldeur begint.

Als een echt Tirools bergkind stond Dominik Engl op tweeënhalfjarige leeftijd al op de ski's, hield van uitgebreide wandel- en klimtochten en bracht bijna elke vrije minuut door in de natuur. Terugkijkend zegt hij: “Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik moest verhuizen om de grote wijde wereld te veroveren. Het Brixental, de Kitzbüheler Alpen hadden alles wat ik nodig had om te leven.” Deze houding is tot op de dag van vandaag niet veranderd. Als bergwandelgids, fietsgids en skileraar laat hij de gasten die de weg hier naartoe vinden zijn wereld zien, die hem elke dag opnieuw inspireert. "Veel mensen komen maar een paar dagen per jaar bij ons op bezoek en kunnen dus maar heel even van het Tiroolse natuurlandschap genieten, dus het is aan mij om hen onvergetelijke ervaringen te bezorgen." Buiten zijn geeft Dominik rust. “Zo kan ik mezelf weer aarden, stress minimaliseren, professionele of privé problemen verwerken of even vergeten. Als ik op een bergtop sta, tikt mijn interne klok wat langzamer, wat bijdraagt aan een algemeen gevoel van sereniteit."

Uitgerust met een uitgesproken helpersyndroom, ging Dominik op 16-jarige leeftijd bij de bergredding aan de slag. Hij heeft nog geen seconde spijt gehad van deze beslissing, ondanks indringende ervaringen. “Natuurlijk zie je bij sommige inzetten dingen die erg belastend zijn, die moeilijk zijn om mee om te gaan, waar het leven je gewoon niet op voorbereidt. De sterke kameraadschap die bij ons heerst, is ontzettend belangrijk.” Voor hem is het duidelijk: “Bergbeklimmen op hoog niveau is over het algemeen risicovol. Door risico's te minimaliseren en door ervaring probeer je dit zo goed mogelijk te sturen, maar er kan altijd iets gebeuren. Het restrisico is nou eenmaal hoger dan bij een wandeling door het dorp.”

Bergklimmen is voor Dominik een mentale compensatie: "Elke greep, elke stap moet goed doordacht zijn, er is geen ruimte om aan andere dingen te denken en door de rots kan ik plaatsen bereiken waar niet iedereen kan komen." Zelf geeft hij de voorkeur aan het klimmen van alpine Classics, zoals het oversteken van de Glocknerwand. Zijn huisberg daarentegen is de Grote Rettenstein in de Kitzbüheler Alpen. "Op 2.366 meter boven zeeniveau is hij ongelooflijk divers, niet de hoogste, maar naar mijn mening de meest opvallende berg binnen het gebergte. Hij biedt ook een fantastisch uitzicht. De weg naar de top leidt over schilderachtige almen, door lichtoverstroomde bossen en over ruige rotsen, alles is aanwezig.”

Zoals elke gepassioneerde bergbeklimmer heeft ook Dominik een grote lijst met topbestemmingen in zijn bagage. “Ik denk niet dat er een alpinist is die kan zeggen dat hij alles al heeft gezien. Want de horizon verbreedt zich met elk doel dat je beklimt. Het is echter vaak niet de top alleen, maar in het algemeen de weg op zich.” Want er is gewoon zoveel meer te zien in de natuur van Tirol, als je je ogen maar openhoudt.

#Kitzbüheler Alpen | #LebenswegeTirol