Eindeloze skisafari van Hopfgarten im Brixental naar St. Johann in Tirol

In februari 2018 verhuisde ik van Nederland naar Hopfgarten im Brixental. Ik wist dat ik geland was in een van de grootste skigebieden ter wereld. De Skiwelt Wilder Kaiser - Brixental die ook nog eens met een minieme snelle busverbinding is verbonden met het skigebied van Kitzbühel. Als je hier woont, ben je niet zo gebrand op maximaal kilometers maken en bovendien ben ik erg druk. Het thuiswerken is prima te combineren met paragliden en een paar skiuurtjes in de buurt. Maar echt een hele dag tientallen kilometers ver over de pistes zwerven doe je niet zo gauw. Maar het moest er een keer van komen. Eind januari 2019 lukte het dan eindelijk: een ware expeditie van mijn woonplaats, via Brixen im Thale, Westendorf en Kirchberg naar St. Johann in Tirol!

Jorne Valstar, mijn assistent-weerman twee maanden deze winter, is mijn gedroomde tochtgenoot. In tegenstelling tot mijzelf skiet hij wel elke dag. Alle pistes tussen Hohe Salve en de omliggende dorpen kent hij op zijn duimpje. Onze start is in de geheel gratis parkeergarage van Hopfgarten van waaruit we meteen doorstomen naar de top van de Hohe Salve. Daar zijn zoals bijna altijd paragliders aan het starten en dat is een feest om te zien. Vervolgens duiken wij zelf op ski's de zwarte piste af. Lekker uitdagend. Voor beginners geen probleem want voor hen zijn er onderlangs blauwe verbindingspistes. Afgezien van die steile top in het midden grossiert het skigebied juist in mooie brede blauwe en rode pistes. Een genot!

Bij ons expeditieplan hebben we afgesproken dat we niet blind de allersnelste verbindingen afjakkeren maar dat we rond elk dorp ook even een highlight aandoen of tenminste nog enkele mooie pistes meepakken. Zo gaan we in Brixen im Thale niet meteen over naar Westendorf maar nemen we de lift terug omhoog om even bij het iglodorp te poseren. We weten dat het op deze manier krap gaat worden om in Kitzbühel nog de trein te nemen naar St. Johann in Tirol om ook daar nog de pistes te verkennen en dan helemaal met de trein terug te gaan. Maar waar een wil is, is een weg! We dalen weer af naar Brixen en lopen over het voetgangersviaduct naar de SkiWeltbahn naar de Choralpe boven Westendorf.

Hopgarten ligt ver achter ons. Ook Brixen im Thale hebben we achter ons gelaten. Nu staan we boven aan de Choralpe. Waar een bordje ons waarschuwt voor een "zeer steile piste". Die moeten we zeker even proberen. We dalen af en zien het mooie dorp Westendorf van boven - ik ken het ook goed van paragliding - en we passeren zo veel leuke bergrestaurants. Via twee stoeltjesliften bewegen we richting Ki-West. Die mooie naam staat voor de schakel tussen twee van de grootste en modernste skigebieden van Oostenrijk, nee van de hele wereld. Op weg daarheen heb ik ineens kippenvel. Hoe bijzonder is het om vanuit je woonplaats zo ver te kunnen skiën? Nu pas dringt tot me door hoe groot de mogelijkheden zijn. En hoe leuk het gaat worden om met vrienden en kennissen hier rond te skiën en hun mond te zien open vallen van verbazing.

Nou wij zijn er nog lang niet natuurlijk. We skiën de Ki-West omlaag. Tegenover ons niets dan hellingen met mooie poedersporen tussen de bomen door. Dat valt ons dus ook op: dat het hier geen echt bekend freeride gebied is maar dat er zo veel mooie poederhoekjes zijn. Beneden wachten we een kwartiertje op de bus. Die pendelt tussen Aschau en en het Pengelstein dalstation. Bij dat dalstation kun je overstappen op een bus naar Kirchberg. Maar wij zijn op skisafari en wij willen dus zo snel mogelijk weer op de latten. Via Pengelstein 1 en 2 omhoog en dan door naar de Hahnenkamm. We passeren veel leuke gezellige bergrestaurants. Moeilijk kiezen. Uiteindelijk kiezen we voor de Ochsalm als praktische lunchplek iets meer dan halverwege onze safari!

Na de lunch volgt de oversteek naar de Streif en de afdaling naar Kitzbühel. Weer bijna een duizendtal hoogtemeters in de benen. Altijd mooi om te skiën met die wedstrijdambiance die je hier nooit weg kunt denken. We verheugen ons op het vervolg want nu komt de variatie! Nu stappen we op de trein naar St. Johann in Tirol. Daar ben ik vaak genoeg doorheen gereden. Daar heb ik al geshopt. Daar heb ik al eens een tocht gemaakt oop de mountainbike. Maar ik heb er nog nooit geskied en Jorne evenmin. En skiën met de trein heb ik enkel ooit eerder gedaan in het Engadin waar je vanuit St. Moritz met de trein tussen diverse skigebieden pendelt. Een soort Zwitserse ervaring in Oostenrijk nu dus. En ja de trein is stipt op tijd. In St. Johann stappen we uit en maken we ons op weg naar de Harschbichl lift. Dat kan met de bus maar wij strekken graag even de benen.

Nou daar zijn we bij de Harschbichl lift. Weer een compleet andere omgeving. Talloze pistes op de flanken van het Kitzbüheler Horn, de meest markante berg in de streek samen met de Hohe Salve natuurlijk. Weer hebben we de ervaring dat er in dit skigebied maar weinig freeriders actief zijn. Want met groot gemak vinden we dagen na de laatste sneeuwval nog mooie poederlijnen. Maar de pistes zelf zijn subliem. Zo dalen we af naar Oberndorf. Daar hadden we ook al uit de trein kunnen stappen trouwens of je kunt het als eindpunt nemen van je safari. Wij besloten eens helemaal achterom te gaan. Vanuit Oberndorf over de Harschbichl piste naar de Jodlalm en daar met de oude lange stoeltjeslift tot vlak onder het Kitzbüheler Horn. Ik denk er terug aan de mountainbike tocht die ik er maakte op een dag met heftig onweer. Hoe anders is alles nu. Wintersport op en top. We zeilen samen nog een keer bijna duizend hoogtemeters naar het dal.