De Keizer als buurman
Guido en Toni zijn echte kinderen van de bergen. Met de Alpine School Rock'n Roll hebben zij van hun passie hun beroep gemaakt en delen zij deze passie met hun gasten. Meer informatie
Omdat wandelen de ziel geneest
Wie bij Kitzbühel alleen aan skiën en de Hahnenkamm denkt, denkt veel te klein. Want zogauw de sneeuw gesmolten is, komt de weg vrij voor een uitgebreid wandelparadijs, over grasgroene almen, markante bergtoppen en unieke bergwandelwegen.
Christina Foidl is een echt bergkind. Al als klein meisje rende ze op blote voeten over de almen van de Kitzbüheler Alpen, hielp haar vader in de stal met de koeien en zorgde voor de gasten – ook zonder schoenen – op de Huberalm van haar ouders, die op 1.080 m zeehoogte hoog boven het plaatsje Kirchdorf in Tirol troont. Tot vandaag de dag is er niets veranderd aan haar passie voor de natuur, de bergen en hun oorspronkelijkheid. Een leven in de stad? Ondenkbaar. Ze reist liever dagelijks meerdere uren met de trein van A naar B, om tijdens de reis alvast te dromen over haar volgende tourtocht. „Het wandelen geeft me een ander zicht op de wereld. Met elke stap ben ik verder van het dal af, maar steeds dichter bij mezelf. Het gaat er niet om dat ik persé een bergtop wil beklimmen, maar om de weg er naartoe, het feit dat je jezelf beter waarneemt, weer met jezelf in het reine komt.“ Een gevoel dat Christina graag aan de mensen doorgeeft, die haar op haar weg begeleiden.
De muziek van de bergen spreekt alle talen
Tiroolse Unterländer (inwoners van het Unterland) voelen zich niet alleen zeer verbonden met hun thuisland, maar praten graag, zijn open, behulpzaam en muzikaal. Het laatste is bij Christina niet te missen. Als plaats en tijdstip kloppen, pakt ze haar Flügelhorn (bugel) uit en laat de muziek voor zich spreken. Het zijn deze bijzondere momenten waarop de rust terugkeert op de Huberalm en het praten van de gasten verstomd. Omdat ze liever luisteren naar de melancholische klanken van de traditionele volksmuziek, als deze door de bergen klinken. „Veel mensen rekenen er niet op en staan gewoon paf“. Voor de passievolle muzikant zijn het momenten van geluk en dankbaarheid. „Muziek drukt uit wat niet kan worden gezegd, in een taal die over de hele wereld wordt begrepen.“ Precies daarom heeft ze op vrijwel elke tocht haar Flügelhorn bij zich, goed ingepakt in haar rugzak, om op een bankje, een rots of onder het kruis op de bergtop stil te staan, de hoorn aan de lippen te zetten en de muziek ruimte te geven voor iets, dat woorden niet uit kunnen drukken. Of het nu zachte of euforische klanken zijn, legato of staccato, haar blik gaat tijdens het muziekmaken steeds een bepaalde kant op. In de richting van de Wilde Kaiser, de „Koasa“ zoals hij hier door iedereen wordt genoemd. „Ik speel niet voor de gasten, ik speel in eerste instantie voor de berg. Dat heeft een reden.“ De „Koasa“ fascineert Christina al haar hele leven. Het maakt niet uit of ze hem ziet vanuit het raam van de trein of midden op een klettersteig: „Er zijn plekken in het leven, die geven je iets terug. Verklaren kun je het niet, dat moet je echt zelf beleven.“
„The Walk of Kitzbühel“
Natuurliefhebbers kunnen de pracht van de Kitzbüheler Alpen op vele wegen beleven en „bewandelen“, hier ligt zelfs een echte lange afstand wandelweg. De Kitzbüheler Alpen Trail, ook wel „KAT Walk“ genoemd. Zes wandeldagen, 106 kilometer, 6.350 hoogtemeters en ontelbare ontmoetingen wachten erop om ontdekt te worden. Omdat de weg belangrijker is dan het doel, zoals Christina weet: „De KAT Walk loopt door de steeds wisselende natuur. Hier vindt je bospaden afgewisseld met open wegen over de almweides. Er zijn passages waar de zon je continu begeleidt en stukken waar de zon door de bomen te zien is en je de geur van de dennennaalden kunt volgen.“ De route slingert elke dag weer naar boven, naar de grasgroene bergtoppen van de Kitzbüheler Alpen, wat ervoor zorgt dat de wandelaars, zeker in de zomermaanden, vrijwel continu worden omringd door een zee aan almbloemen: „gentiaan, arnica, margrieten, die strekken hun kopjes eind juli, begin augustus allemaal uit naar de zon.“ Daarnaast is het goed om je blik regelmatig op de bodem en de bosrand te richten, want daar laten zich ook heel wat andere „inwoners“ zien: „vlijtige bosmieren, gezellige gemsen of voorbijtrekkende hertenroedels, wie oplet, ziet meer.“
Momenten, die je kippenvel geven. Momenten, die voor eeuwig in je gedachten blijven. Momenten, die je alleen dan kunt vinden, als je je buiten de dagelijkse stress begeeft en je weer in contact brengt met de natuur en je gevoel, om uiteindelijk weer bij jezelf aan te komen. Net als Christina. Omdat wandelen nu eenmaal de meest natuurlijke manier is om je ziel tot rust te laten komen. Stap voor stap.